Оғир мусибатлардан нажот топиш дуоси

“لا إِلَهَ إِلا أَنتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ الظَّالِمِينَ”

“Сендан ўзга илоҳ йўқ (фақат Сен Ўзинг ҳақ Илоҳсан). Сен (барча айбу нуқсонлардан) пок бўлган Зотсан. Шубҳасиз, мен (ўзига ўзи зулм қилиб қўйган) золимлардан бўлдим”.

Бу муборак дуони Аллоҳ таоло Ўзининг мўмин бандаларига Юнус алайҳиссалом орқали ўргатган.

Юнус алайҳиссалом қиссалари ва ундан олинадиган ибратлар ҳақида алоҳида маърузалар қилиш мумкин.

Биз бу ерда фақат шу дуонинг айрим фазилатлари билан танишмоқчимиз, холос.

Аллоҳ таоло Юнус алайҳиссаломнинг ушбу дуоларини зикр қилиши ортидан дарҳол уни қабул қилганини хабар бериб айтадики:

“فاستجبنا له ونجيناه من الغم وكذلك ننجي المؤمنين”. الآية.

Араб тилида “Фа” ҳарфи феълга қўшилиб келганда бир нарса ортидан иккинчи нарса дарҳол рўй беришини англатади. Бу қиссада Юнус алайҳиссалом Аллоҳ таолога ушбу дуо билан ёлворишлари ортидан Аллоҳ таоло “Бас, Биз унинг дуосини (дарҳол) ижобат қилиб, ғамдан (бошига тушган мусибатлардан) нажот бердик” деди.

Кейин яна айтдики: “Биз мўминларга ана шундай нажот берурмиз”.

Шунинг учун Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам ҳадиси шарифларида айтдилари:

((دَعْوَةُ ذِي النُّونِ إِذْ دَعَا وَهُوَ فِي بَطْنِ الْحُوتِ: (لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنْ الظَّالِمِينَ) فَإِنَّهُ لَمْ يَدْعُ بِهَا رَجُلٌ مُسْلِمٌ فِي شَيْءٍ قَطُّ إِلَّا اسْتَجَابَ اللَّهُ لَهُ))

“Зуннун – яъни Юнус алайҳиссалом-нинг дуоси “Сендан ўзга илоҳ йўқ (фақат Сен Ўзинг ҳақ Илоҳсан). Сен (барча айбу нуқсонлардан) пок бўлган Зотсан. Шубҳасиз, мен (ўзига ўзи зулм қилиб қўйган) золимлардан бўлдим”. Қайси бир мусулмон киши ушбу дуони бирор иш устида ўқиса Аллоҳ таоло албатта унинг дуосини қабул қилади”.

Яна бир ҳадисда айтадилар:

((أَلاَ أُخْبِرُكُمْ أَوْ أُحَدِّثُكُمْ بِشَيْءٍ إِذَا نَزَلَ بِرَجُلٍ مِنْكُمْ كَرْبٌ أَوْ بَلاَءٌ مِنْ أَمْرِ الدُّنْيَا دَعَا بِهِ فَفَرَّجَ عَنْهُ ؟ فقَالُوا : بَلَى , قَالَ : دُعَاءُ ذِي النُّونِ))

“Сизлардан бирингизнинг бошига дунё ишларидан бирор бир оғир кулфат ёки мусибат тушса, унга албатта нажот келтирадиган бир нарса ҳақида хабар берайми?” . Саҳобалар: албатта, эй Расулуллоҳ!, дедилар. Шунда у зот соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтдилар: у нарса Зуннун дуосидир”.

Кимдир бугун мусулмонларнинг аҳволлари жуда ҳам ачинарли, уларнинг ичларида ушбу дуо билан дуо қилаётганлар ҳам йўқ эмас. Лекин нима учун ана шу дуолар қабул бўлмаяпти, дейиши мумкин. Бунинг жавобини билиш учун дуо қабул бўлиш шартлари ҳақидаги дарсларни тинглашни тавсия қиламиз.

Бу муборак дуода яна дуонинг айрим одобларига ишора ҳам бор.

1. Дуо қилишда энг аввало Аллоҳ таолони Ягона Ҳақ илоҳ эканини ёдга олиш нақадар муҳимлиги.
2. Аллоҳ таоло барча айбу нуқсонлардан пок бўлган Зот кэканлигини эътироф этиб “СУБҲААНАК” дейиш.
3. Инсон ўзига ўзи зулм қилиб, кўпдан кўп хатоларга йўл қўйиб юришини эътироф этиши зарурлиги;
4. Инсон ўз тилакларини , айниқса дунёвий тилакларни очиқчасига айтишдан уялиш. Юнус алайҳиссалом китнинг қорнида, қоронғу-зулматлар ичида ётган бўлсалар ҳам “Эй Аллоҳ мени китнинг қорнидан, қоронғу-зулматлардан қутқаргин”, демадилар. Балки Аллоҳни тавҳид билан улуғлаб, ўзларини эса зулмда айблаб, Парвардигор ҳузурида хорландилар.

Аллоҳ Ўзи сизнинг ҳам бошингиздаги барча мусибатларингизни сиздан кўра яхшироқ кўриб-билиб турган Зот. Шунинг учун уни айтиб ўтирмасдан, У Зотни улуғлаб, У Зот ҳузурида зорланиб илтижо қилаверинг.

Валлоҳу аълам .

mp3: юклаб олиш