30 – ”Ақидаи Таҳовия” дарси
1. Шафоат турларининг тўртинчиси: гуноҳи кабираларга йўл қўйганлиги туфайли қиёматда дўзахга тушадиган мусулмонларни шафоат қилиниши. Бу шафоат нафақат Пайғамбаримиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва салламга хос, балки бошқа пайғамбарлар ҳам, малоикалар ҳам, сиддиқлару шаҳидлар ҳам ва бошқа мўминлар ҳам иштирок этадиган шафоат.
29 – ”Ақидаи Таҳовия” дарси
Имом Таҳовийнинг қуйидаги сўзларига шарҳ: “وَالْحَوْضُ الَّذِي أَكْرَمَهُ اللهُ تَعَالىَ بِهِ غِيَاثاً لأُمَّتِهِ حَقٌّ، وَالشَّفَاعَةُ الَّتِي ادَّخَرَهَا لَهُمْ حَقٌّ، كَمَا رُوِيَ فيِ الأَخْبَارِ”. “Аллоҳ таоло Ўзининг расули Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламга умматларини суғоришлари учун инъом қилиб берган Ҳовуз ҳақдир.
29 – ”Ақидаи Таҳовия” дарси
Имом Таҳовийнинг қуйидаги сўзларига шарҳ:
28 – ”Ақидаи Таҳовия” дарси
Исро ва Меърож масаласининг давоми:
27 – ”Ақидаи Таҳовия” дарси
Имом Таҳовийнинг қуйидаги сўзларига шарҳ: “وَالْمِعْرَاجُ حَقٌّ، وَقَدْ أُسْرِيَ بِالنَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَعَلَى آلِهِ وَسَلَّمَ، وَعُرِجَ بِشَخْصِهِ فِي الْيَقَظَةِ إِلَى السَّمَاءِ، ثُمَّ إِلَى حَيْثُ شَاءَ اللَّهُ مِنَ الْعُلا ، وَأَكْرَمَهُ اللَّهُ بِمَا شَاءَ، وَأَوْحَى إِلَيْهِ مَا أَوْحَى: {مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَى} [النجم:11] فَصَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي الآخِرَةِ وَالأُولَى”.. “Меърож воқеаси ҳақдир. Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам (кечаси Маккадан Байтул-Мақдисга) сайр қилдирилганлар ва у зотнинг шахсларини (яъни, руҳлари ва жасадларини) уйғоқ ҳолларида осмонга, сўнгра Аллоҳ хоҳлаган юксакликка кўтарилган.
26 – ”Ақидаи Таҳовия” дарси
Имом Таҳовийнинг қуйидаги сўзларига шарҳ: “وَمَنْ لَمْ يَتَوَقَّ النَّفْيَ وَالتَّشْبِيهَ زَلَّ وَلَمْ يُصِبِ التَّنْزِيهَ، فَإِنَّ رَبَّنَا جَلَّ وَعَلَا مَوْصُوفٌ بِصِفَاتِ الْوَحْدَانِيَّةِ، مَنْعُوتٌ بِنُعُوتِ الْفَرْدَانِيَّةِ، لَيْسَ فِي مَعْنَاهُ أَحَدٌ مِنَ الْبَرِيَّةِ. وَتَعَالَى عَنِ الْحُدُودِ وَالْغَايَاتِ وَالْأَرْكَانِ وَالْأَعْضَاءِ وَالْأَدَوَاتِ، لَا تَحْوِيهِ الْجِهَاتُ السِّتُّ كَسَائِرِ الْمُبْتَدَعَاتِ”. “(Аллоҳ ўзига исбот қилган сифатларни) инкор этишдан ва (уларни махлуқлар сифатига) ўхшатишдан эҳтиёт бўлмаган кимса албатта йиқилади ва (аслида Аллоҳни поклашни мақсад қилган бўлса-да, У Зотни) поклаган бўлмайди.
25 – ”Ақидаи Таҳовия” дарси
Имом Таҳовийнинг қуйидаги сўзларига шарҳ: “وَلا يَصِحُّ الْإِيمَانُ بِالرُّؤْيَةِ لأَهْلِ دَارِ السَّلامِ لِمَنِ اعْتَبَرَهَا مِنْهُمْ بِوَهْمٍ، أَوْ تَأَوَّلَهَا بِفَهْمٍ، إِذْ كَانَ تَأْوِيلُ الرُّؤْيَةِ وَتَأْوِيلُ كُلِّ مَعْنًى يُضَافُ إِلَى الرُّبُوبِيَّةِ بِتَرْكِ التَّأْوِيلِ وَلُزُومِ التَّسْلِيمِ، وَعَلَيْهِ دِينُ الْمُسْلِمِينَ. وَمَنْ لَمْ يَتَوَقَّ النَّفْيَ وَالتَّشْبِيهَ زَلَّ وَلَمْ يُصِبِ التَّنْزِيهَ”.
24 – ”Ақидаи Таҳовия” дарси
Имом Таҳовийнинг қуйидаги сўзларига шарҳ: “فَمَنْ رَامَ عِلْمَ مَا حُظِرَ عَنْهُ عِلْمُهُ، وَلَمْ يَقْنَعْ بِالتَّسْلِيمِ فَهْمُهُ، حَجَبَهُ مَرَامُهُ عَنْ خَالِصِ التَّوْحِيدِ، وَصَافِي الْمَعْرِفَةِ، وَصَحِيحِ الْإِيمَانِ، فَيَتَذَبْذَبُ بَيْنَ الْكُفْرِ وَالإِيمَانِ، وَالتَّصْدِيقِ وَالتَّكْذِيبِ، وَالْإِقْرَارِ وَالْإِنْكَارِ، مُوَسْوَسًا تَائِهًا، شَاكًّا، لا مُؤْمِنًا مُصَدِّقًا، وَلا جَاحِدًا مُكَذِّبًا”.
23 – ”Ақидаи Таҳовия” дарси
Имом Таҳовийнинг қуйидаги сўзларига шарҳ: “فَإِنَّهُ مَا سَلِمَ فِي دِينِهِ إِلاَّ مَنْ سَلَّمَ لِلَّهِ عَزَّ وَجَلَّ وَلِرَسُولِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَعَلَى آلِهِ وَسَلَّمَ ، وَرَدَّ عِلْمَ مَا اشْتَبَهَ عَلَيْهِ إِلَى عَالِمِه. وَلَا تَثْبُتُ قَدَمُ الْإِسْلَامِ إِلَّا عَلَى ظَهْرِ التَّسْلِيمِ وَالِاسْتِسْلَامِ، فَمَنْ رَامَ عِلْمَ مَا حُظِرَ عَنْهُ عِلْمُهُ، وَلَمْ يَقْنَعْ بِالتَّسْلِيمِ فَهْمُهُ، حَجَبَهُ مَرَامُهُ عَنْ خَالِصِ التَّوْحِيدِ، وَصَافِي الْمَعْرِفَةِ، وَصَحِيحِ الْإِيمَانِ”.
22-“Ақидаи Таҳовия” дарси
Имом Таҳовийнинг қуйидаги сўзларига изоҳ: