65-”Ақидаи Таҳовия” дарси
Имом Таҳовийнинг қуйидаги сўзларига изоҳ:
“وَمَنْ أَحْسَنَ الْقَوْلَ فِي أَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَعَلَى آلِهِ وَسَلَّمَ وَأَزْوَاجِهِ الطَّاهِرَاتِ مِنْ كُلِّ دَنَسٍ، وَذُرِّيَّاتِهِ الْمُقَدَّسِينَ مِنْ كُلِّ رِجْسٍ؛ فَقَدْ بَرِئَ مِنَ النِّفَاقِ.
وَعُلَمَاءُ السَّلَفِ مِنَ السَّابِقِينَ، وَمَنْ بَعْدَهُمْ مِنَ التَّابِعِينَ -أَهْلِ الْخَيْرِ (الخبر) وَالْأَثَرِ، وَأَهْلِ الْفِقْهِ وَالنَّظَرِ-، لَا يُذْكَرُونَ إِلَّا بِالْجَمِيلِ، وَمَنْ ذَكَرَهُمْ بِسُوءٍ فَهُوَ عَلَى غَيْرِ السَّبِيلِ.
وَلَا نُفَضِّلُ أَحَدًا مِنَ الْأَوْلِيَاءِ عَلَى أَحَدٍ مِنَ الْأَنْبِيَاءِ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ، وَنَقُولُ: نَبِيٌّ وَاحِدٌ أَفْضَلُ مِنْ جَمِيعِ الْأَوْلِيَاءِ.
وَنُؤْمِنُ بِمَا جَاءَ مِنْ كَرَامَاتِهِمْ، وَصَحَّ عَنِ الثِّقَاتِ مِنْ رِوَايَاتِهِمْ”.
Маъноси:
“Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг асҳоблари, у зотнинг барча кирликлардан пок бўлган аёллари ва барча ифлосликлардан саломат бўлган зурриётлари ҳақида кимки гўзал сўзларни айтса (уларга нисбатан яхши эътиқодда бўлиб уларни Аллоҳ учун яхши кўрса) дарҳақиқат у мунофиқликдан саломат бўлибти.
Салаф уламолари, хоҳ улар собиқинлардан (аввалда ўтган зотлардан) бўлишсин, хоҳ улардан кейин келган тобеъинлардан бўлишсин, барча аҳли хайр, аҳли асар (Қуръон ва Ҳадис илмидан бохабар бўлган), аҳли фиқҳ ва аҳли назар (чуқур маънларни тушуниб етадиган) уламоларни фақатгина гўзал сўзлар билан тилга олинади. Уларни ёмонлайдиган кимсалар Ҳақ йўлда эмас.
Ҳеч қайси бир авлиёни бирор бир пайғамбардан афзал кўрмаймиз. Балки айтамизки: Битта пайғамбар барча авлиёлардан афзал.
Авлиёларнинг кароматлари ҳақида ишончли аҳли илмлар орқали саҳиҳ ривоятлар билан собит бўлган хабарларга (“у қиссалар ҳаққу рост” деб) иймон келтирамиз”.