40 – ”Ақидаи Таҳовия” дарси

Имом Таҳовийнинг қуйидаги сўзларини шарҳи: “وَلاَنُكَفِّرُ أحَداً مِنْ أَهْلِ القِبْلَةِ بِذَنْبٍ مَا لَمْ يَسْتَحِلَّهُ، وَلاَ نَقُولُ: لاَ يَضُرُّ مَعَ الإيمَان ذَنْبٌ لِمَنْ عَمِلَهُ. وَنَرْجُو لِلمُحْسِنِين مِن المُؤْمِنِينَ أنْ يَعْفُوَ عَنْهُمْ وَيَدْخِلَهُم الجَنَّةَ بِرَحْمَتِهِ، وَلاَ نَأْمَنُ عَلَيْهِم، وَلاَ نَشْهَدُ لَهُمْ بِالجَنَّةِ، وَنَسْتَغْفِرُ لِمُسِيئِهِمْ وَنَخَافُ عَلَيْهِم، وَلاَ نُقَنِّطُهُمْ.وَالأمْنُ والإيَاسُ يَنْقُلانِ عَنْ مِلَّةِ الإسْلام، وَسَبِيلُ الحَقِّ بَيْنَهُمَا لِأَهْلِ القِبْلَةِ”.  Маъноси: “Аҳли Қибладан бўлган киши агар бирор гуноҳ қилиб қўйса, модомики у бу гуноҳни ҳалол деб даъво қилмаса, биз уни кофирга чиқармаймиз.

39 – ”Ақидаи Таҳовия” дарси

Имом Таҳовийнинг қуйидаги сўзларига шарҳ: “وَلاَ نَخُوضُ فِي اللهِ وَلاَ نُمَارِي فِي دِينِ اللهِ، وَلاَ نُجَادِلُ فِي الْقُرْآنِ، وَنَشْهَدُ أَنَّهُ كَلاَمُ رَبِّ الْعَالَمِينَ، نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الأَمِينُ، فَعَلَّمَهُ سَيِّدَ الْمُرْسَلِينَ مُحَمَّداً صَلَّى الله عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، وَهُوَ كَلاَمُ اللهِ تَعَالَى، لاَ يُسَاوِيهِ شَيْءٌ مِنْ كَلاَمِ الْمَخْلُوقِينَ، وَلاَ نَقُولُ بِخَلْقِهِ، وَلاَ نُخَالِفُ جَمَاعَةَ الْمُسْلِمِينَ.  Имом Таҳвоий ёзадилар:

38 – ”Ақидаи Таҳовия” дарси

Имом Таҳовийнинг қуйидаги сўзларига изоҳ: “وَنُسَمّي أَهْلَ قِبْلَتِنَا مُسْلِمِينَ مُؤْمِنِينَ مَا دَامُوا بِمَا جَاءَ بِهِ النَّبِيُّ صَلَّى الله عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مُعْتَرِفِينَ وَلَهُ بِكُلِّ مَا قَالَهُ وَأَخْبَرَ مُصَدِّقِينَ”. “Қибладошларимизни, модомики Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва саллам

37 – ”Ақидаи Таҳовия” дарси

Имом Таҳовийнинг қуйидаги сўзларига изоҳ:  “وَنُؤْمِنُ بِالْمَلَائِكَةِ وَالنَّبِيِّينَ، وَالْكُتُبِ الْمُنَزَّلَةِ عَلَى الْمُرْسَلِينَ، وَنَشْهَدُ أَنَّهُمْ كَانُوا عَلَى الْحَقِّ الْمُبِينِ”.  “Малоикаларга ва пайғамбарларга ҳам иймон келтирамиз, ҳамда Аллоҳнинг элчиларига нозил қилинган барча китобларга иймон келтирамиз ва у зотларнинг ҳаммалари очиқ-ойдин ҳақиқат устида бўлганлар деб гувоҳлик берамиз”.

36 – ”Ақидаи Таҳовия” дарси

Имом Таҳовийнинг қуйидаги сўзларига изоҳ:  “وَنقُولُ: إِنَّ اللَّهَ اتَّخَذَ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلاً، وَكَلَّمَ اللَّهُ مُوسَى تَكْلِيمًا، إِيمَانًا وَتَصْدِيقًا وَتَسْلِيمًا”.  “Аллоҳ таоло Иброҳим алайҳиссаломни Ўзига халил (яқин дўст) қилган ва Мусо алайҳиссаломга ҳақиқатан гапирган, деб иймон келтирамиз, (ва бу борада келган барча саҳиҳ хабарларни) тасдиқ этамиз ва (Ғайбий хабарларнинг кайфиятини Аллоҳга) топширамиз”.

35 – “Ақидаи Таҳовия” дарси

Бу дарсда Устоз қуйидаги масалаларга изоҳ бериб ўтади:  – Аллоҳнинг Арши ва Аллоҳ таоло арш устига кўтарилиши;

34 – ”Ақидаи Таҳовия” дарси

Имом Таҳовийнинг қуйидаги сўзларига изоҳ: “وَالْعَرْشُ وَالْكُرْسِيُّ حَقٌّ، وَهُوَ مُسْتَغْنٍ عَنِ الْعَرْشِ وَمَا دُونَهُ، مُحِيطٌ بِكُلِّ شَيْءٍ وَفَوْقَهُ، وَقَدْ أَعْجَزَ عَنِ الْإِحَاطَةِ خَلْقَهُ”. “Арш ва Курсий ҳақдир ва У Зот (Аллоҳ таоло) Аршдан ҳам, уни остидаги нарсалар (барча махлуқотлар)дан ҳам беҳожатдир. У Зот барча нарсаларни иҳота қилиб турувчи ва барча нарсаларнинг устида бўлган Зотдир. Махлуқотларини эса (Ўзини) иҳота қилишдан ожиз қолдиргандир”.

33 – ”Ақидаи Таҳовия” дарси

1 – Имом Таҳовийнинг қуйидаги сўзларига изоҳ: “وَذَلِكَ مِنْ عَقْدِ الْإِيمَانِ، وَأُصُولِ الْمَعْرِفَةِ، وَالِاعْتِرَافِ بِتَوْحِيدِ اللَّهِ تَعَالَى وَرُبُوبِيَّتِهِ، كَمَا قَالَ تَعَالَى فِي كِتَابِهِ: {وَخَلَقَ كُلَّ شَيْءٍ فَقَدَّرَهُ تَقْدِيرًا} [ الفرقان: 2 ] ، وَقَالَ تَعَالَى: {وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ قَدَرًا مَّقْدُورًا}[الأحزاب: 38 ]. فَوَيْلٌ لِمَنْ صَارَ لِلَّهِ تَعَالَى فِي الْقَدَرِ خَصِيمًا، وَأَحْضَرَ لِلنَّظَرِ فِيهِ قَلْبًا سَقِيمًا، لَقَدِ الْتَمَسَ بِوَهْمِهِ فِي فَحْصِ الْغَيْبِ سِرًّا كَتِيمًا، وَعَادَ بِمَا قَالَ فِيهِ أَفَّاكًا أَثِيمًا”. (Тақдир ҳақида) Шундай эътиқодда бўлиш иймонни мустаҳкам тутадиган рукндир, ҳамда Аллоҳнинг Тавҳиди ва Рубубиятини эътироф этишдир ва бу илму маърифатнинг асосларидандир, Аллоҳ таоло марҳамат қиладики: “У (Аллоҳ таоло) барча нарсани яратиб (аниқ) ўлчов билан тақдир қилиб қўйган Зотдир”. Яна бир оятда эса: “Аллоҳнинг амри – (албатта…

32 – ”Ақидаи Таҳовия” дарси

Имом Таҳовийнинг қуйидаги сўзларига изоҳ: “وَأَصْلُ الْقَدَرِ سِرُّ اللَّهِ تَعَالَى فِي خَلْقِهِ، لَمْ يَطَّلِعْ عَلَى ذَلِكَ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ، وَلَا نَبِيٌّ مُرْسَلٌ، وَالتَّعَمُّقُ وَالنَّظَرُ فِي ذَلِكَ ذَرِيعَةُ الْخِذْلَانِ، وَسُلَّمُ الْحِرْمَانِ، وَدَرَجَةُ الطُّغْيَانِ، فَالْحَذَرَ كُلَّ الْحَذَرِ مِنْ ذَلِكَ نَظَرًا وَفِكْرًا وَوَسْوَسَةً، فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَى طَوَى عِلْمَ الْقَدَرِ عَنْ أَنَامِهِ، وَنَهَاهُمْ عَنْ مَرَامِهِ، كَمَا قَالَ اللَّهُ تَعَالَى فِي كِتَابِهِ: {لَا يُسْأَلُ عَمَّا يَفْعَلُ وَهُمْ يُسْأَلُونَ} [ الأنبياء:23 ] فَمَنْ سَأَلَ : لِمَ فَعَلَ؟ فَقَدْ رَدَّ حُكْمَ الْكِتَابِ، وَمَنْ رَدَّ حُكْمَ الْكِتَابِ كَانَ مِنَ الْكَافِرِينَ. فَهَذَا جُمْلَةُ مَا يَحْتَاجُ إِلَيْهِ مَنْ هُوَ مُنَوَّرٌ قَلْبُهُ مِنْ أَوْلِيَاءِ اللَّهِ تَعَالَى، وَهِيَ دَرَجَةُ الرَّاسِخِينَ فِي الْعِلْمِ؛ لِأَنَّ الْعِلْمَ عِلْمَانِ: عِلْمٌ فِي الْخَلْقِ مَوْجُودٌ، وَعِلْمٌ فِي الْخَلْقِ مَفْقُودٌ فَإِنْكَارُ الْعِلْمِ الْمَوْجُودِ كُفْرٌ، وَادِّعَاءُ…

31 – ”Ақидаи Таҳовия” дарси

Имом Таҳовийнинг қуйидаги сўзларига изоҳ:  “وَقَدْ عَلِمَ اللَّهُ تَعَالَى فِيمَا لَمْ يَزَلْ عَدَدَ مَنْ يَدْخُلُ الْجَنَّةَ، وَعَدَدَ مَنْ يَدْخُلُ النَّارَ جُمْلَةً وَاحِدَةً، فَلَا يُزادُ فِي ذَلِكَ الْعَدَدِ وَلَا يُنْقَصُ مِنْهُ. وَكَذَلِكَ أَفْعَالُهُمْ فِيمَا عَلِمَ مِنْهُمْ أَنْ يَفْعَلُوهُ، وَكُلٌّ مُيَسَّرٌ لِمَا خُلِقَ لَهُ، وَالْأَعْمَالُ بِالْخَوَاتِيمِ، وَالسَّعِيدُ مَنْ سَعِدَ بِقَضَاءِ اللَّهِ، وَالشَّقِيُّ مَنْ شَقِيَ بِقَضَاءِ اللَّهِ”.  “Дарҳақиқат, Аллоҳ таоло азалдан жаннатга кирувчиларнинг ҳам, дўзахга кирувчиларнинг ҳам, ҳамма – ҳаммаларини рақамларигача аниқ билган. Бу сонга ҳеч қандай қўшимча нарса ҳам киритилмайди, ундан бирон нарса ҳам камайтирилмайди.