66-”Ақидаи Таҳовия” дарси
Имом Таҳовийнинг қуйидаги сўзларига изоҳ:
“وَنُؤْمِنُ بِأَشْرَاطِ السَّاعَةِ مِنْ خُرُوجِ الدَّجَّالِ، وَنُزُولِ عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ عَلَيْهِ السَّلَامُ مِنَ السَّمَاءِ، وَنُؤْمِنُ بِطُلُوعِ الشَّمْسِ مِنْ مَغْرِبِهَا، وَخُرُوجِ دَابَّةِ الْأَرْضِ مِنْ مَوْضِعِهَا.
وَلَا نُصَدِّقُ كَاهِنًا وَلَا عَرَّافُا، وَلَا مَنْ يَدَّعِي شَيْئًا يُخَالِفُ الْكِتَابَ وَالسُّنَّةَ وَإِجْمَاعَ الْأُمَّةِ”.
Маъноси:
“Дажжолнинг чиқиши, Ийсо бин Марям алайҳиссаломнинг осмондан тушишлари каби Қиёмат аломатларига иймон келтирамиз. Қуёш ўзининг ботиш томонидан чиқишига ҳам, “Доббатул-Арз” (Ер ҳайвони) ўзининг маълум бир жойидан чиқишига ҳам иймон келтирамиз.
Фолбинлар ва ғойиб нарсаларни билишликни даъво қилувчиларга ишонмаймиз, Китобу Суннат ва Уммат иттифоқига қарши бўладиган нарсаларни даъво қилиб чиқадиган кимсаларга ҳам ишонмаймиз”.
