60-”Ақидаи Таҳовия” дарси

Имом Таҳовийнинг қуйидаги сўзларига изоҳ: “وَفِي دُعَاءِ الْأَحْيَاءِ وَصَدَقَاتِهِمْ مَنْفَعَةٌ لِلْأَمْوَاتِ، وَاللَّهُ تَعَالَى يَسْتَجِيبُ الدَّعَوَاتِ وَيَقْضِي الْحَاجَاتِ، وَيَمْلِكُ كُلَّ شَيْءٍ وَلَا يَمْلِكُهُ شَيْءٌ، وَلَا غِنًى عَنِ اللَّهِ تَعَالَى طَرْفَةَ عَيْنٍ، وَمَنِ اسْتَغْنَى عَنِ اللَّهِ طَرْفَةَ عَيْنٍ فَقَدْ كَفَرَ وَصَارَ مِنْ أَهْلِ الْحَيْنِ، وَاللَّهُ يَغْضَبُ وَيَرْضَى، لَا كَأَحَدٍ مِنَ الْوَرَى”. Маъноси:

59-”Ақидаи Таҳовия” дарси

Имом Таҳовийнинг қуйидаги сўзларига изоҳ: “.. وَلَمْ يُكَلِّفْهُمُ اللهُ تَعَالَى إلاَّ مَا يُطِيقُونَ، وَلاَ يُطِيقُونَ إلاَّ مَا كَلَّفَهُمْ، وَهُوَ تَفْسِيرُ “لاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إلاَّ بِاللهِ”، نَقُولُ: لاَ حِيلَةَ لِأَحَدٍ وَلاَ حَرَكَةَ لِأَحَدٍ وَلاَ تَحَوُّلَ لِأَحَدٍ عَنْ مَعْصِيَةِ اللهِ إِلاَّ بِمَعُونَةِ اللهِ وَلاَ قُوَّةَ لِأَحَدٍ عَلَى إِقَامَةِ طَاعَةِ اللهِ وَالثَّبَاتِ عَلَيْهَا إِلاَّ بِتَوْفِيقِ اللهِ.

58-”Ақидаи Таҳовия” дарси

Имом Таҳовийнинг қуйидаги сўзларига изоҳ: وَكُلٌّ يَعْمَلُ لِمَا قَدْ فُرِغَ لَهُ، وَصَائِرٌ إلَى مَا خُلِقَ لَهُ. وَالْخَيْرُ وَالشَّرُّ مُقَدَّرَانِ عَلَى الْعِبَادِ.

57-”Ақидаи Таҳовия” дарси

Имом Таҳовийнинг қуйидаги сўзларига изоҳ: “وَنُؤْمِنُ بِالبَعْثِ وَجَزَاءِ الأَعْمَالِ يَوْمَ القِيَامَةِ وَالعَرْضِ وَالـحِسَابِ وَقِرَاءَةِ الكِتَابِ وَالثَوَابِ وَالعِقَابِ وَالصِّرَاطِ وَالـمِيزَانِ. وَالـجَنَّةُ وَالنَّارُ مَخْلُوقَتَانِ لاَ تَفْنَيَانِ أَبَداً وَلاَ تَبِيدَانِ، وَإِنَّ اللهَ تَعَالىَ خَلَقَ الـجَنَّةَ وَالنَّارَ قَبْلَ الـخَلْقِ، وَخَلَقَ لَهُمَا أَهْلاً، فَمَنْ شَاءَ مِنْهُمْ إِلىَ الـجَنَّةَ فَضْلاً مِنْهُ وَمَنْ شَاءَ مِنْهُمْ إِلىَ النَّارِ عَدْلاً مِنْهُ”. Маъноси: “Қиёмат куни қайта тирилиш ҳам, амалларнинг жазоси ва мукофоти ҳам ҳақрост эканига иймон келтирамиз.

56-”Ақидаи Таҳовия” дарси

Имом Таҳовийнинг қуйидаги сўзларига изоҳ: “وَنُؤْمِنُ بِالكِرَامِ الكَاتِبِينَ، فَإِنَّ اللهَ قَدْ جَعَلَهُمْ عَلَيْنَا حَافِظِينَ، وَنُؤْمِنُ بِمَلَكِ الـمَوْتِ الـمُوَكَّلِ بِقَبْضِ أَرْوَاحِ العَالَمِينَ، وَبِعَذَابِ القَبْرِ لِمَنْ كَانَ لَهُ أَهْلاً، وَسُؤَالِ مُنْكَرٍ وَنَكِيرٍ فِي قَبْرِهِ عَنْ رَبِّهِ وَدِينِهِ وَنِبِيِهِِ عَلىَ مَا جَاءَتْ بِهِ الأَخْبَارُ عَنْ رَسُولِ اللهِ صَلىَ اللهُ عَلَيْهِ وَسَلّمَ وَعَنِ الصَّحَابَةِ رِضْوَانُ اللهِ عَلَيْهِمْ. وَالقَبْرُ رَوْضَةٌ مِنْ رِيَاضِ الـجَنَّةِ أَوْ حُفْرَةٌ مِنْ حُفَرِ النِّيْرَانِ. “(Барча амалларни ёзиб турувчи) Улуғ ёзувчи (малоика)ларга иймон келтирамиз. Дарҳақиқат Аллоҳ уларни бизнинг устимизда ҳофиз – ёд олувчи қилиб қўйган (яъни, Аллоҳ таоло малоикалардан бир тоифаларини қилаётган ишларимизни ва айтаётган сўзларимизни ёзиб, ёд олиб турадиган зотлар қилиб қўйган).

55-”Ақидаи Таҳовия” дарси

Имом Таҳовийнинг қуйидаги сўзларига изоҳ: “وَنَتَّبِعُ السُّنَّةَ وَالْجَمَاعَةَ، وَنَجْتَنِبُ الشُّذُوذَ وَالْخِلَافَ وَالْفُرْقَةَ. وَنُحِبُّ أَهْلَ الْعَدْلِ وَالْأَمَانَةِ وَنُبْغِضُ أَهْلَ الْجَورِ وَالْخِيَانَةِ

54-”Ақидаи Таҳовия” дарси

Имом Таҳовийнинг қуйидаги сўзларига изоҳ: “وَنَرَى الصَّلاَةَ خَلْفَ كُلِّ بَرٍّ وَفَاجِرٍ مِنْ أَهْلِ الْقِبْلَةِ، وَعَلَى مَنْ مَاتَ مِنْهُمْ، وَلاَ نُنْزِلُ أَحَداً مِنْهُمْ جَنَّةً وَلاَ نَاراً، وَلاَ نَشْهَدُ عَلَيْهِ بِكُفْرٍ وَلاَ بِشِرْكٍ وَلاَ بِنِفَاقٍ، مَا لَمْ يَظْهَرْ مِنْهُمْ شَيْءٌ مِنْ ذَلِكَ، وَنَذَرُ سَرَائِرَهُمْ إِلىَ اللهِ تَعَالىَ. وَلَا نَرَى السَّيْفَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِلَّا مَنْ وَجَبَ عَلَيْهِ السَّيْفُ

53-”Ақидаи Таҳовия” дарси

Имом Таҳовийнинг қуйидаги сўзларига изоҳ: “وَأَهْلُ الْكَبَائِرِ مِنْ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي النَّارِ لاَ يُخَلَّدُونَ إِذَا مَاتُوا وَهُمْ مُوَحِّدُونَ وَإِنْ لَمْ يَكُونُوا تَائِبِينَ بَعْدَ أَنْ لَقُوا اللهَ عَارِفِينَ مُؤْمِنِينَ. وَهُمْ فِي مَشِيئَتِهِ وَحُكْمِهِ، إِنْ شَاءَ غَفَرَ لَهُمْ وَعَفَا عَنْهُمْ بِفَضْلِهِ، كَمَا ذَكَرَ عَزَّ وَجَلَّ فِي كِتَابِهِ: {وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ}[النساء: 48]. وَإِنْ شَاءَ عَذَّبَهُمْ فِي النَّارِ بِعَدْلِهِ ثُمَّ يُخْرِجُهُمْ مِنْهَا بِرَحْمَتِهِ وَشَفَاعَةِ الشَّافِعِينَ مِنْ أَهْلِ طَاعَتِهِ ثُمَّ يَبْعَثُهُمْ إِلَى جَنَّتِهِ.

52-”Ақидаи Таҳовия” дарси

Имом Таҳовийнинг қуйидаги сўзлари шарҳи: “وَالإِيْـمَانُ هُوَ الإِيمَانُ بِاللهِ وَمَلاَئِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ، وَالْقَدَرُ خَيْرُهُ وَشَرُّهُ وَحُلْوُهُ وَمُرُّهُ مِنَ اللهِ تَعَالَى، وَنَحْنُ مُؤْمِنُونَ بِذَلِكَ كُلِّهِ، لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ، وَنُصَدِّقُهُمْ كُلَّهُمْ عَلَى مَا جَاءُوا بِهِ”. “Иймон (рукнлари) Аллоҳга , фаришталарига, китобларига, пайғамбарларига ва охират кунига иймон келтиришдир ва Тақдирнинг яхшиси ҳам, ёмони ҳам, ширини ҳам, аччиғи ҳам Аллоҳ таолодандир. Мана шуларнинг барчасига биз иймон келтирганмиз. Аллоҳнинг пайғамбарларидан биронталарини айримаймиз. Уларнинг барчаларига олиб келган (шариат)ларини тасдиқ этган ҳолимизда ишонамиз”.

51-”Ақидаи Таҳовия” дарси

Имом Таҳовийнинг қуйидаги сўзлари шарҳи: “وَالإِيْـمَانُ هُوَ الإِيمَانُ بِاللهِ وَمَلاَئِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ، وَالْقَدَرُ خَيْرُهُ وَشَرُّهُ وَحُلْوُهُ وَمُرُّهُ مِنَ اللهِ تَعَالَى، وَنَحْنُ مُؤْمِنُونَ بِذَلِكَ كُلِّهِ، لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ، وَنُصَدِّقُهُمْ كُلَّهُمْ عَلَى مَا جَاءُوا بِهِ”. “Иймон (рукнлари) Аллоҳга, фаришталарига, китобларига, пайғамбарларига ва охират кунига иймон келтиришдир ва Тақдирнинг яхшиси ҳам, ёмони ҳам, ширини ҳам, аччиғи ҳам Аллоҳ толодандир. Мана шуларнинг барчасига биз иймон келтирганмиз. Аллоҳнинг пайғамбарларидан биронталарини айримаймиз. Уларнинг барчаларига олиб келган (шариат)ларини тасдиқ этган ҳолимизда ишонамиз”.